Prapoczątki Grupy Wyszehradzkiej w anegdocie

To było dawno i nie jestem pewien, czy dokładnie wszystko zapamiętałem. Ze względu jednak na bohaterów dwóch epizodów w których uczestniczyłem – premier Tadeusz Mazowiecki i gen. Wojciech Jaruzelski – zdecydowałem się na to króciutkie wspomnienie.

To był chyba koniec roku 1989 (można sprawdzić-może troszkę później). W Bratysławie na zaproszenie ówczesnego prezydenta – wówczas jeszcze Czechosłowacji – odbywało się spotkanie bardzo wysokich przedstawicieli krajów szeroko rozumianej Europy Środkowej (ale nie tylko – np. był też minister spraw zagranicznych Włoch). Honory domu na zamku w Bratysławie czynił Václav Havel. Polskę reprezentował nie tylko premier (chyba był również minister Skubiszewski) i prezydent, ale też kilkuosobowa delegacja Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego (byłem w jej składzie). Polecieliśmy dwoma Jakami 40, które dwukrotnie szczęśliwie wystartowały i wylądowały. Obrady miały zainicjować bliską współpracę „nowej Europy”. To się chyba średnio udało. Na spotkaniu panował chaos zarówno „dyplomatyczny” jak i organizacyjny. Mazowiecki był wściekły. Ale ja tu nie będę pisał o wielkiej polityce.

Epizod I – obiad. Obiad wydawano w innym budynku do którego… trzeba było się dostać. Kłopot w tym, że organizacja zawiodła. Zgubiłem się i spotkałem zgubionego naszego polskiego premiera, którym nie zainteresował się protokół dyplomatyczny. Zaproponowałem premierowi, że pojedziemy „okazją”. Zgodził się i po kilkunastu minutach byliśmy na obiedzie. Dobrze się skończyło.

Epizod II – spotkanie towarzysko-polityczne. Po oficjalnych obradach zostaliśmy (chyba tylko posłowie OKP i przedstawiciele „naszego” rządu) zaproszeni na wino do klubu słowackich opozycjonistów. Słowackie wino było całkiem dobre i atmosfera też, ale postanowiliśmy z Jankiem Lityńskim rzucić okiem na miasto, choć było chłodno i mżyło. W kolejnej uliczce spotkaliśmy… gen. Wojciecha Jaruzelskiego (wówczas polskiego prezydenta) przechadzającego się w towarzystwie swojego rzecznika prasowego. Nim, tak jak naszym premierem, nie zainteresował się protokół dyplomatyczny. Generał nam powiedział, że lubi spacerować. Nie uwierzyliśmy mu.

Jak widać na początku nie tylko u nas był bałagan. Dobrze, że się skończył, ale jak widzę obecną napuszoną celebrę i te wypasione bryki, to nie jestem pewien, czy…